Ikona czteropolowa

Ikona czteropolowa,  

Na wyznaczonych czterech kwaterach przedstawiono kolejno;  

W górnej strefie po lewej, Matka Boża „Łagodząca złe serca” (ros.- «Умягчение злых сердец»). (cs. czenstochowskaja ikona Bożyjej Matieri) Ten wizerunek Ikony czczony w środowisku staroobrzędowców. Według staroobrzędowców ikona „Łagodząca złe serca” jest starożytną ikoną, napisaną według tradycji przez Św. Łukasza Ewangelistę. Później otrzymała ona nazwę „Częstochowska” Wizerunek przedstawiający Maryję z Dzieciątkiem w typie hodegetrii. Emmanuel prawą ręką błogosławi, w lewej trzyma zamkniętą księgę. W owalnej strefie Duch Święty pod postacią Gołębicy. 

Po prawej,  Wizerunek „Opieki Najświętszej Bogurodzicy” Welon Matki Bożej, Pokrov, Dwustrefowy obraz o rozbudowanych treściach ikonograficznych, wpisany w architektoniczne ramy, z kopułami cerkwi i monastyrów. W górnej strefie przedstawienie Matki Boskiej z welonem w dłoniach na tle mandorli jako najpotężniejszej orędowniczki, pośredniczki i opiekunki ludzkości. Wokoło Bogarodzicy Święci. Nad Matką Bożą w obłokach Jezus Chrystus. W dolnej strefie centralną postacią jest Święty Roman Słodkopiewca (zm. ok. 555 r.), autor hymnów (kontakionów) ku czci Maryi, zakrystianin w świątyni Hagia Sophia w Konstantynopolu. Wśród postaci cesarska para Leo i Zoe, Święty Andrzej Jurodiwy z Epifaniuszem.  

W dolnej strefie po lewej, Święty Jerzy, wizerunek młodzieńczego rycerza w zbroi i czerwonym płaszczu, na białym rumaku, godzącego włócznią w skrzydlatego, wijącego się u jego stóp smoka symbolizującego siły ciemności. Scenę triumfu chrześcijaństwa obserwuje postać młodej, (błagającej o ocalenie) księżniczki Elisabe córki pogańskiego króla Seleny w Libii, nad księżniczką średniowieczne mury. Żołnierze męczennicy już od wczesnego chrześcijaństwa odgrywali szczególną rolę w umacnianiu ducha narodu, spośród wielkich męczenników żołnierzy jednym z najpopularniejszych był Św. Jerzy Zwycięzca (Pobiednosiec). Zginął po torturach w 303 r., za panowania cesarza Dioklecjana. Jego imię (z greckiego ‚georgos’) znaczy rolnik, choć bardziej znany jest jako patron rycerstwa i wielkiego księstwa moskiewskiego.  

Po prawej trzech wybranych Świętych. 

Tempera na desce, podkład kredowo – gipsowy, srebrzenia. 

Bordiura zdobiona grawerowanym motywem roślinnym. 

Dwa wsporniki pogrążone w sztorcach Ikony. 

Rosja XIX wiek, 

wymiary 36/31/2,5 cm