Ikona Jezus Chrystus Najwyższy Kapłan, srebro
Wizerunek łączony z typem ikonograficznym Świętej Sofii ( Mądrości Bożej ).
Przedstawienie Jezusa Chrystusa zasiadającego na złoconym okazałym Tronie, w szatach królewskich i Mitrze. Zbawiciel z uniesioną prawą dłonią w geście błogosławieństwa, lewą opiera na kuli.
Ułożenie palców nawiązuje do greckiego monogramu Chrystusa: IC XC. Połączone są dwa palce: kciuk z serdecznym. Dzięki temu palce wskazujący i zgięty środkowy przypominają litery IC. Skrzyżowane ukośnie kciuk i serdeczny w zestawie z małym palcem tworzą XC. Ułożenie interpretuje się również jako dwoistości natury Chrystusa: boskiej i ludzkiej oraz Trójcę Świętą. W lewej dłoni trzyma kulę zdobioną Krzyżami. Jezus Chrystus w nimbie krzyżowym (atrybut ikonograficzny przysługujący jedynie Zbawicielowi, przypominający o jego śmierci na krzyżu.
Na nimbie wypisane, są greckie litery oznaczające "Jestem Który Jestem" - imię Boga, przynależne też Boskiej naturze Chrystusa. Na wysokości nimbu skrót od imienia IC XC.
Koszulka, srebrna głęboko repusowana,
Tron okazale zdobiony, bordiura z motywem kwiatów i szarf.
Przedstawienie to ukazuje Chrystusa jako prawdziwego króla i wiecznego kapłana.
Sukienka Ikony sygnowana w dolnej krawędzi;
Srebro pr. 84, cecha miejska Moskwy ( Москва ) - Święty Jerzy. Probierz, warsztat jubilerski; w dolnej części cechy "С-Б", pomiędzy literami kropka, w górnej data 1780, Belkin Stepan ( Белкин Степан ) działający w latach (1778-1788). Złotnik cechowany literą „B”.
Waga okładu 272 g.
Napisy objaśniające cyrylicą.
Tempera na desce, podkład kredowo – gipsowy, złocenia.
Malatura po kompletnej renowacji.
Rosja, Moskwa XVIII wiek, 1780,
wymiary 33,5/27,2/3,4 cm