Ikona Święty Teodozjusz Czernihowski
Wizerunek żyjącego w XVII wieku Świętego z rodu szlacheckiego Połonickich-Uglickich, związanego z Ławrą Peczerską, gdzie składał śluby mnisze. W 1664 został przełożonym Monasteru Wydubickiego. W 1688 został przeniesiony do Czernihowa, gdzie objął kierownictwo w Jeleckim Monasterze Zaśnięcia Matki Bożej i otrzymał godność archimandryty. 11 września 1692 w soborze Zaśnięcia Matki Bożej na Kremlu moskiewskim miała miejsce jego chirotonia na arcybiskupa czernihowskiego.
Święty w prawej dłoni trzyma Krzyż, w lewej ręce żezł/posoch, symbol władzy duchownej (ros. жезл, gr. πατερίτσα), odpowiednik pastorału, dawniej – oznaka godności ihumena, później biskupa prawosławnego. Na Święty ikonie przedstawiony z atrybutami wskazującymi na najwyższy stopień życia monastycznego: nakryciem głowy (mitra), płaszczem (mantia), omoforionem który podkreśla godność biskupią i Krzyżem pektoralnym.
Ikona w formie tonda, podobrazie metalowe, olej, okład ( koszulka ) srebro repusowane i grawerowane, nimb - srebro dekorowane wielobarwną emalią komórkową – technika zdobnicza cloisonné, zdobiony perłami i zielonym kamieniem.
Cechy probiercze na dolnym brzegu ryzy;
"АК" znak mistrza, złotnik, Karpow Aleksander Karpowicz (Карпов Александр Карпович) działał w latach 1898-1908.
Srebro pr. 84.
Cecha miejska Moskwy - Święty Jerzy.
Ramka wykonana z brązu złoconego.
Rosja XIX/XX wiek
wymiary;
średnica 16,5 cm, grubość 2,5 cm