Ikona czteropolowa

Ikona czteropolowa,

Na wyznaczonych czterech polach podzielonych pasem z motywem perełek przedstawiono kolejno;  

Matka Boża Kazańska (Kazanskaja ikona Bożijej Matieri),   należy do ikon Maryjnych typu Hodegetria, czyli z języka greckiego: "Wskazująca Drogę".   Należy do ikon Bogarodzicy darzonych największą czcią wiernych. Cudowne objawienie tej ikony miało miejsce 8 lipca 1579 r., kiedy po wielkim pożarze dziewięcioletniej dziewczynce, Matronie Onuczinej ukazała się we śnie: Matka Boża i wskazała miejsce pod domem, gdzie ukryta była Jej ikona.   Na wysokości nimbu Bogarodzicy w kartuszach monogram MP OY, co jest skrótem od greckich słów MHTHP OEOY – Matka Boga. Nad krzyżowym nimbem Zbawiciela skrót imienia IC XC.   

Święty Serafin z Sarowa  (Serafin Sarowski, ros. Серафим Саровский, imię świeckie: Prochor Izydorowicz Masznin, ros. Прохор Исидорович Машнин; ur. 19 lipca 1759 lub 1754 w Kursku, zm. 2 lutego 1833 w Sarowie) – święty prawosławny, mnich, asceta, „święty starzec” i mistyk związany z monasterem Zaśnięcia Matki Bożej w Sarowie. Ostatni święty Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego kanonizowany przed upadkiem caratu. Św. Serafin uważał modlitwę za najdoskonalszą formę dążenia do Boga, o wiele ważniejszą i skuteczniejszą od wymyślnych form ascezy i od postu. Twierdził, że zdolność do prawdziwej modlitwy posiada każdy człowiek i każdy może w ten sposób osiągnąć „dar Ducha Świętego” Św. Serafin z Sarowa należy do najpopularniejszych świętych prawosławnych na świecie. Jego ikony znajdują się w znacznej części cerkwi prawosławnych na świecie, zaś świątynie pod jego wezwaniem wznoszone są również poza granicami Rosji. 

Święty Mikołaj z Miry, Cudotwórca,   Św. Mikołaj ur. się w Patarze w 280 r., był biskupem Miry – stolicy Licji, gdzie zmarł m-dzy 345 a 352 r. Na soborze w Nicei ostro przeciwstawił się heretyckiemu biskupowi Ariuszowi, za co został pozbawiony insygniów biskupich i wtrącony do więzienia. W więzieniu ukazał mu się Chrystus i Matka Boża, którzy zwrócili mu wolność i godność biskupią. Słynął dobrymi czynami i licznymi cudami, stąd uzyskał przydomek Cudotwórca. Na Rusi był opiekunem podróżujących, strzegł od pożarów, troszczył się o urodzaje.      

Święty Jerzy,   wizerunek młodzieńczego rycerza w zbroi i czerwonym płaszczu, z Krzyżem w lewej dłoni. Żołnierze męczennicy już od wczesnego chrześcijaństwa odgrywali szczególną rolę w umacnianiu ducha narodu, spośród wielkich męczenników żołnierzy jednym z najpopularniejszych był Św. Jerzy Zwycięzca (Pobiednosiec). Zginął po torturach w 303 r., za panowania cesarza Dioklecjana.  Jego imię (z greckiego ‚georgos’) znaczy rolnik, choć bardziej znany jest jako patron rycerstwa i wielkiego księstwa moskiewskiego.  W Bizancjum zaliczano go razem z Dymitrem, Prokopem i Teodorem do wielkich świętych rycerzy. O powszechności kultu św Jerzego świadczą niezliczone kościoły jemu poświęcone. Silny ośrodek wczesnego chrześcijaństwa na Kaukazie- Gruzja swoją nazwę  Georgię bierze właśnie od św. Jerzego.  

Tempera na desce, podkład kredowo - gipsowy, srebrzenia.

Tło każdej kwatery zdobione grawerowanym motywem łuski. 

Bordiura grawerowana, srebrzona, zdobiona wielobarwnymi motywami geometryczno-wstęgowymi w narożach, ujęta brązowym pasem. 

Dwa wsporniki pogrążone w sztorcach.  

Rosja XIX wiek, 

wymiary 36/31/2,5 cm