Ikona Święci Aleksy, Atanazy, Matrona
Ikona przedstawia Świętych w całej postaci, nad Nimi w obłokach Jezus Chrystus Pantokrator z uniesioną prawą dłonią w geście błogosławieństwa, w lewej dłoni trzyma zamkniętą Księgę. Szaty w kolorach podkreślających jego majestat, niebieski i czerwony, połączenie to daje nam znak niezwykłej harmonii pomiędzy tym co ziemskie, a tym co niebiańskie.
Od lewej;
Święty Aleksy, zwany Człowiekiem Bożym, cs. prepodobnyj Aleksiej, czełowiekiej Bożij (ur. ok. 360, zm. 411) – Święty Kościoła katolickiego i prawosławnego. Asceta. Bohater średniowiecznego utworu hagiograficznego Legenda o Świętym Aleksym. Jest patronem licznych zakonów, a także ubogich, pielgrzymów, wędrowców, żebraków. Jest orędownikiem podczas trzęsienia ziemi, suszy, złej pogody, w czasie epidemii i plag. Święty uważany jest za patrona rybaków. Wierni modlą się również do niego o to, by pomógł im pozbyć się grzechu dumy i wyniosłości. Święty w sięgającej za kolana, sutannie. Nogi ma bose, a ręce złożone na piersiach w kształcie krzyża.
Atanazy Wielki (gr. Μέγας Αθανάσιος), Atanazy Aleksandryjski (gr. Αθανάσιος Αλεξανδρείας, cs. Святой Афана́сий Великий, архиепископ Александрийский; ur. ok. 295, zm. 2 maja 373) – biskup Aleksandrii, pisarz wczesnochrześcijański, teolog-apologeta, kaznodzieja, ojciec i doktor Kościoła, Święty Kościoła katolickiego i prawosławnego. Grzegorz z Nazjanzu nazwał go „filarem Kościoła”. W 553 r., na soborze konstantynopolitańskim II, uznano Św. Atanazego doktorem Kościoła. Jego kult w Kościele prawosławnym ma charakter powszechny. Jest jednym z najbardziej czczonych przez Cerkiew biskupów pierwszych wieków chrześcijaństwa. Był znany jako Athanasius Contra Mundum. Święty w szacie biskupiej, w mitrze z prawą ręką błogosławiącą i lewą trzymającą zamkniętą Księgę.
Święta Matrona, męczennica, Święta Kościoła prawosławnego, żyła w III wieku, Tesaloniki. Jako chrześcijanka, która nie chciała wyrzec się swej wiary. Poniosła śmierć męczeńską w czasach prześladowania chrześcijan. Poddawano ją torturom, zawsze jednak w cudowny sposób pozostawała nietknięta.
Okład mosiężny, srebrzony, tłoczony, bordiura zdobiona motywem geometrycznym. Nimby mosiężne promieniste.
Tempera na desce, podkład kredowo – gipsowy, srebrzenia.
Dwa wsporniki pogrążone w sztorcach Ikony.
Rosja XIX wiek,
wymiary 33/27,5/3 cm