Ikona Święci Nifont, Bonifacy i Mina

Ikona Święci Nifont, Bonifacy i Mina 

Ikona przedstawia Świętych w całej postaci.

W centrum Święty Nifont (biskup nowogrodzki) Nifont (zm. 1156) - prawosławny arcybiskup nowogrodzki, święty prawosławny.   

Po lewej Święty Wielki Męczennik Mina z Kotainu  Великомученик Ми́на Котуанский (Фригийский) Menas, męczennik egipski, także Mina, Mena, cs. Wielikomuczenik Mina (zm. ok. 300-304 w Kytaion we Frygii) – męczennik chrześcijański, święty Kościoła katolickiego, prawosławnego, ormiańskiego i koptyjskiego. Był żołnierzem i służył w mieście Kytaion pod dowództwem setnika Firmiliana za panowania cesarzy Dioklecjana i Maksymiana (284-305).  Podczas pogańskiego święta, igrzysk w Kytaion przyznał się do wyznawania chrześcijaństwa.  Następnie został skazany na tortury i ścięcie. Jest patronem osób fałszywie oskarżonych, wędrownych handlarzy i karawan oraz chorych na oczy. 

Po prawej Święty Bonifacy z Tarsu, Bonifacy Rzymski (Tarski), cs. Muczenik Wonifatij Tarsijskij (zm. ok. 290, według innych źródeł ok. 305-307) – męczennik chrześcijański, święty Kościoła katolickiego i prawosławnego, jeden z tzw. trzech zimnych ogrodników.  Bonifacy żył za czasów cesarza Dioklecjana. Według legendy był sługą Rzymianki Algae wysłany po relikwie świętych. Przybywszy do miasta Tarsus, trafił na tracenie chrześcijan. Po torturach został ścięty za niewyrzeczenie się Jezusa Chrystusa.  Św. Bonifacy jest patronem kawalerów i nawróconych. Wyznawcy prawosławia uważają Bonifacego za jednego z głównych orędowników, do którego wierni modlą się o wybawienie od alkoholizmu. 

W obłokach Zbawiciel Świata, prawą ręką błogosławi, w lewej trzyma kulę i berło.  

Tempera na desce. 

Napisy objaśniające cyrylicą. 

Dwa wsporniki pogrążone w sztorcach. 

Rosja XIX/XX wiek, 

wymiary 31,5/27,1/2,4 cm