Ikona podróżna Święty Antypas z Pergamonu

Ikona podróżna Święty Antypas z Pergamonu, 

(cs.Священномученик Анти́па Перга́мский; zm. w I wieku), uczeń Jana Teologa, biskup Pergamonu w Azji Mniejszej, Święty, męczennik wczesnochrześcijański. Według przekazów Święty Antypas odmówił przerwania kazania o Chrystusie i złożenia ofiar pogańskim bogom przez co poniósł męczeńską śmierć. Jego ciało zostało potajemnie pochowane przez miejscowych chrześcijan. W V wieku nad miejscem pochówku zbudowano Świątynię, a jego grób, z relikwiami, zaczęto otaczać czcią jako miejsce uzdrawiania. Antypas z Pergamonu jest uważany za patrona stomatologów. 

Ikona przedstawia Świętego Antypasa w półpostaci, frontalnie, z prawą ręką błogosławiącą i lewą trzymającą zamkniętą Księgę, w zwieńczeniu Ikony Mandylion - Obraz Zbawiciela - nie stworzony ręką ludzką (ros. nierukotwornyj) acheiropoietos. Mandylion jest uważany za pierwszy wizerunek o charakterze ikonograficznym. 

Ikony podróżne powstały z potrzeb wiernych dając im poczucie bezpieczeństwa dla ciała i duszy, pomagały skupić się na modlitwie, towarzyszyły pielgrzymom i podróżującym. 

Mosiądz, odlew cyzelowany, inskrypcje cyrylickie  

Ikona jest kwaterą centralną tryptyku. 

Rosja I poł XIX wieku, 

wymiary 6,9/5,6 cm