Ikona Święty Jerzy

Ikona Święty Jerzy,

wizerunek młodzieńczego rycerza w zbroi i  płaszczu, na rumaku, godzącego włócznią w skrzydlatego, wijącego się u jego stóp smoka symbolizującego siły ciemności. Scenę triumfu chrześcijaństwa obserwuje postać młodej, (błagającej o ocalenie) księżniczki Elisabe córki pogańskiego króla Seleny w Libii, nad księżniczką średniowieczne mury.

Żołnierze męczennicy już od wczesnego chrześcijaństwa odgrywali szczególną rolę w umacnianiu ducha narodu, spośród wielkich męczenników żołnierzy jednym z najpopularniejszych był Św. Jerzy Zwycięzca (Pobiednosiec). Zginął po torturach w 303 r., za panowania cesarza Dioklecjana.  Jego imię (z greckiego ‚georgos’) znaczy rolnik, choć bardziej znany jest jako patron rycerstwa i wielkiego księstwa moskiewskiego. W Bizancjum zaliczano go razem z Dymitrem, Prokopem i Teodorem do wielkich świętych rycerzy. O powszechności kultu św Jerzego świadczą niezliczone kościoły jemu poświęcone. Silny ośrodek wczesnego chrześcijaństwa na Kaukazie- Gruzja swoją nazwę Georgię bierze właśnie od św. Jerzego. 

Olej, płótno, deska.

Napisy objaśniające cyrylicą.

Tył Ikony dwie szpongi.

Rosja XX/XXI wiek

wymiary 59/48/2,4 cm