Ikona dwupolowa, Matka Boża Hodegetria

Ikona dwupolowa, Matka Boża Hodegetria

W górnej strefie wizerunek Matki Bożej Hodegetrii, należy do ikon Maryjnych typu Hodegetria, czyli z języka greckiego: "Wskazująca Drogę". Hodegetrią jest w tych wizerunkach Matka Boża, która wskazuje gestem ręki na Jezusa Chrystusa jako na Drogę do Ojca. Zbawiciel trzyma w lewej ręce zwinięty zwój, prawą ręką błogosławi. Na wysokości ramion Bogarodzicy, monogram MP OY, co jest skrótem od greckich słów MHTHP OEOY – Matka Boga.

W dolnej strefie, Święte męczennice Eudokia, Paraskiewa i Irena.

Święta Eudokia (Eudoksja), mniszka i męczennica, Święta Kościoła katolickiego i prawosławnego (cs. Prepodobnomuczenica Jewdokija). Urodziła się w końcu I w. w fenickim mieście Heliopolis jako Samarytanka. Będąc młodą kobietą, dzięki swej urodzie cielesnej, zdobyła wielkie bogactwo. Żyła grzesznie, nie znając wiary chrześcijańskiej. Za sprawą mnicha który czytając fragment Pisma Świętego opowiadający o Sądzie Ostatecznym Eudokia nawróciła się, odbyła pokutę, przyjęła chrzest i uwolniła niewolników. Rozdała biednym wszystkie bogactwa, a sama złożyła w monasterze śluby czystości. Wkrótce też została jego ihumenią i zasłynęła z licznych cudów, m.in. wskrzeszania umarłych. Swe życie zakończyła męczeńską śmiercią w 152 r. Jako chrześcijanka, która nie chciała wyrzec się swej wiary, została ścięta mieczem. Do Św. Eudokii z modlitwą zwracają się kobiety, niemogące zajść w ciążę.

Święta Paraskiewa, (ros. Параскева Пятница); ur. w pierwszej połowie XI wieku w Epiwacie, zm. w XI wieku, tamże – bułgarska Święta mniszka (prepodobnaja) Kościoła prawosławnego. Paraskiewa pochodziła z pobożnej rodziny bułgarskiej, jej imię przetłumaczone z języka greckiego na język polski brzmiałoby: Piątek, otrzymała je na cześć męki Jezusa Chrystusa. Grób Świętej stał się źródłem licznych uzdrowień: ślepi odzyskiwali wzrok, chorzy zaczynali chodzić. Patronka prawosławia na ziemiach polsko-ruskich.

Święta Irena wielka męczennica (Wielikomuczenica Irina) Żyła w I w. w wschodniej Grecji. Była córką rządcy Licjusza. Już w młodości zapałała miłością do Chrystusa, przyjęła chrzest, przekonywała rodziców, aby oni przyjęli chrześcijaństwo. Początkowo jej ojciec myślał o propozycji córki, jednak wkrótce, gdy odmówiła złożenia ofiary bożkom, oburzył się i rozkazał rzucić ją pod kopyta dzikich koni. Zwierzęta nie tylko nie uczyniły córce żadnej szkody, ale osaczywszy Lucjusza stratowały go. Tylko modlitwa Świętej zachowała go przy życiu. Ten cud sprawił, iż wiarę chrześcijańską przyjęło 80000 osób. Irena otwarcie zaczęła głosić Słowo Boże, za co pojmano ją i na rozkaz rządcy Sedecjusza poddawano ją torturom, zawsze jednak w cudowny sposób pozostawała nietknięta.  

Pole Ikony błękitne ujęte białą linią i czerwonym pasem.

Aplikacje na nimbach i dłoniach, biały metal srebrzony, repusowany.

Tempera na desce, podkład kredowo – gipsowy.

Tył Ikony dwie szpongi.

Grecja I poł XIX wieku 

wymiary 38/29,6/1,7 cm