Ikona Święty Mikołaj z Miry, Cudotwórca

Ikona Święty Mikołaj z Miry, Cudotwórca, 

Św. Mikołaj ur. się w Patarze w 280 r., był biskupem Miry – stolicy Licji, gdzie zmarł m-dzy 345 a 352 r. Na soborze w Nicei ostro przeciwstawił się heretyckiemu biskupowi Ariuszowi, za co został pozbawiony insygniów biskupich i wtrącony do więzienia. W więzieniu ukazał mu się Chrystus i Matka Boża, którzy zwrócili mu wolność i godność biskupią. Słynął dobrymi czynami i licznymi cudami, stąd uzyskał przydomek Cudotwórca. Na Rusi był opiekunem podróżujących, strzegł od pożarów, troszczył się o urodzaje. Świętemu Mikołajowi w folklorze ludowym przypisywano rolę taką jak najważniejszym Świętym, Aniołom, a nawet Archaniołom. 

Na wysokości nimbu Świętego, w obłokach wyobrażenie Jezusa Chrystusa i Matki Bożej.

Wizerunek Świętego w półpostaci, w mitrze z motywem Deesis, frontalnie, z prawą ręką błogosławiącą i lewą trzymającą zamkniętą Księgę. 

Tło przedstawienia błękitne zamknięte łukiem typu ośli grzbiet, bordiura wielobarwna, złocona, grawerowana dekorowana wzorem geometrycznej plecionki, rocaille, u dołu wyodrębniony napis objaśniający cyrylicą na granatowym tle "Святителя Николая Чудотворца ".

Olej na desce cyprysowej, podkład kredowo – gipsowy, złocenia. 

Tył Ikony dwie szpongi.

Rosja, XIX wiek, 

wymiary 35,7/30,8/2,4 cm