Ikona Święty Mikołaj z Miry, Cudotwórca

Ikona Święty Mikołaj z Miry, Cudotwórca, 

Św. Mikołaj ur. się w Patarze w 280 r., był biskupem Miry – stolicy Licji, gdzie zmarł m-dzy 345 a 352 r. Na soborze w Nicei ostro przeciwstawił się heretyckiemu biskupowi Ariuszowi, za co został pozbawiony insygniów biskupich i wtrącony do więzienia. W więzieniu ukazał mu się Chrystus i Matka Boża, którzy zwrócili mu wolność i godność biskupią. Słynął dobrymi czynami i licznymi cudami, stąd uzyskał przydomek Cudotwórca. Na Rusi był opiekunem podróżujących, strzegł od pożarów, troszczył się o urodzaje. Świętemu Mikołajowi w folklorze ludowym przypisywano rolę taką jak najważniejszym Świętym, Aniołom, a nawet Archaniołom.  Na wysokości ramion Świętego, w obłokach wyobrażenie Jezusa Chrystusa i Matki Bożej, w całej postaci z biskupimi atrybutami. 

Wizerunek Świętego w półpostaci, frontalnie, z prawą ręką błogosławiącą i lewą trzymającą otwartą Księgę z tekstem w czterech wersach. Na wysokości nimbu w wyznaczonych polach napisy objaśniające cyrylica "Святой Николай Чудотворца". 

Tło złocone z ozdobnym grawerunkiem, bordiura również grawerowana i złocona, z motywem geometrycznej plecionki, w narożach wielobarwne zdobienia roślinne, w niej dwa klejma u góry zamkniętych łukiem, z wyobrażeniem; po lewej Świętego Apostoła Piotra, po prawej Świętej męczennicy Iriny. Obramienie ujęte ciemnym pasem. 

Tył Ikony dwie dębowe szpongi. 

Tempera na desce, podkład kredowo - gipsowy, złocenia. 

Rosja, XIX wiek, 

wymiary 31,4/26,8/2,8 cm