Ikona Święty Mikołaj z Miry, Cudotwórca, sceny z życia

Ikona Święty Mikołaj z Miry, Cudotwórca, sceny z życia

Św. Mikołaj ur. się w Patarze w 280 r., był biskupem Miry – stolicy Licji, gdzie zmarł m-dzy 345 a 352 r. Na soborze w Nicei ostro przeciwstawił się heretyckiemu biskupowi Ariuszowi, za co został pozbawiony insygniów biskupich i wtrącony do więzienia. W więzieniu ukazał mu się Chrystus i Matka Boża, którzy zwrócili mu wolność i godność biskupią. Słynął dobrymi czynami i licznymi cudami, stąd uzyskał przydomek Cudotwórca. Świętemu Mikołajowi w folklorze ludowym przypisywano rolę taką jak najważniejszym Świętym, Aniołom, a nawet Archaniołom. Na Rusi był opiekunem podróżujących, strzegł od pożarów, troszczył się o urodzaje. 

Wizerunek Świętego w półpostaci, frontalnie, z prawą ręką błogosławiącą i lewą trzymającą zamkniętą Księgę. Na wysokości ramion Świętego, w medalionach wyobrażenie Jezusa Chrystusa i Matki Bożej. Wizerunek Świętego otoczony jest przez 12 kwater zewnętrznych ukazujących sceny z Jego życia; m.in. Narodziny Mikołaja, Święty zostaje diakonem, otrzymuje sakrę biskupią, ukazuje się cesarzowi Konstantynowi, ukazuje się eparsze Eulaliuszowi prosząc o uwolnienie trzech niesprawiedliwie oskarżonych żołnierzy, ukazuje się więźniom i niesie im pocieszenie, wstrzymuje wykonanie kary śmierci, uwalnia z rąk Saracenów i zwraca rodzicom porwanego syna, pogrzeb Mikołaja, translacja Jego relikwii. 

Tempera na desce, podkład kredowo – gipsowy. Nimb Świętego mosiężny.

Tył Ikony dwie szpongi. Na odwrocie deski liczne ryte napisy cyrylicą.

Rosja XIX wiek,

wymiary 40,5/32/2,2 cm