Ikona Święty Mikołaj Możajski

Ikona Święty Mikołaj Możajski, 

Św. Mikołaj ur. się w Patarze w 280 r., był biskupem Miry – stolicy Licji, gdzie zmarł m-dzy 345 a 352 r. Na soborze w Nicei ostro przeciwstawił się heretyckiemu biskupowi Ariuszowi, za co został pozbawiony insygniów biskupich i wtrącony do więzienia. W więzieniu ukazał mu się Chrystus i Matka Boża, którzy zwrócili mu wolność i godność biskupią. Słynął dobrymi czynami i licznymi cudami, stąd uzyskał przydomek Cudotwórca.  Świętemu Mikołajowi w folklorze ludowym przypisywano rolę taką jak najważniejszym Świętym, Aniołom, a nawet Archaniołom. Na Rusi był opiekunem podróżujących, strzegł od pożarów, troszczył się o urodzaje.  Istnieje legenda o ochronie Mozhaiska (Możajska) przez Świętego Mikołaja. Mozhaisk był oblegany przez wrogów, a mieszkańcy miasta zaczęli modlić się do Mikołaja Cudotwórcy i nagle Święty Mikołaj pojawił się na niebie nad katedrą - w prawej ręce trzymał błyszczący miecz i po jego lewej stronie niejako miasto Możajsk, na znak jego ochrony. Wrogowie z przerażeniem się wycofywali. Od tego czasu Święty Mikołaj uważany jest za patrona miasta. 

Prostokątna plakietka zamknięta górą trzema łukami, zwieńczona wizerunkiem Mandylionu, (cs. i ros. Спас Нерукотворный, Spas Nierukotwornyj) Obraz Zbawiciela - nie stworzony ręką ludzką (ros. nierukotwornyj) acheiropoietos, wizerunek Oblicza Chrystusa na tle udrapowanej Chusty. Po prawej na zwieńczeniu Serafin, po lewej brak. W centrum ikonograficzne przedstawienie Świętego (całopostaciowe) jako „obrońcę ojczyzny” z mieczem w jednej dłoni i modelem miasta z Cerkwią w drugiej. Na wysokości nimbu Świętego w medalionach Jezus Chrystus i Matka Boża. Święty otoczony wicią roślinną.

Mosiądz odlew cyzelowany, inskrypcje cyrylickie. Ikony podróżne powstały z potrzeb wiernych dając im poczucie bezpieczeństwa dla ciała i duszy, pomagały skupić się na modlitwie, towarzyszyły pielgrzymom i podróżującym. 

Rosja XIX wiek,

wymiary 13/8,2/0,3 cm