Ikona Święty Jerzy

Ikona Święty Jerzy, wizerunek młodzieńczego rycerza w zbroi i płaszczu, na rumaku, godzącego włócznią w skrzydlatego, wijącego się u jego stóp smoka symbolizującego siły ciemności. Scenę triumfu chrześcijaństwa obserwuje postać młodej, (błagającej o ocalenie) księżniczki Elisabe córki pogańskiego króla Seleny w Libii, nad księżniczką średniowieczne mury. Żołnierze męczennicy już od wczesnego chrześcijaństwa odgrywali szczególną rolę w umacnianiu ducha narodu, spośród wielkich męczenników żołnierzy jednym z najpopularniejszych był Święty Jerzy Zwycięzca (Pobiednosiec). Zginął po torturach w 303 r., za panowania cesarza Dioklecjana. Jego imię (z greckiego ‚georgos’) znaczy rolnik, choć bardziej znany jest jako patron rycerstwa i wielkiego księstwa moskiewskiego. W Bizancjum zaliczano go razem z Dymitrem, Prokopem i Teodorem do wielkich Świętych rycerzy. O powszechności kultu Świętego Jerzego świadczą niezliczone kościoły jemu poświęcone. Silny ośrodek wczesnego chrześcijaństwa na Kaukazie- Gruzja swoją nazwę Georgię bierze właśnie od Świętego Jerzego.

Tempera na desce, podkład kredowo - gipsowy.

Okład, koszulka Ikony brąz tłoczony.

Tył Ikony obłożony spłowiałym materiałem.

Grecja, XX wiek,

wymiary 13,4/11/1,3 cm