Ikona Święty Haralapiusz ( Charłamp )
Święty Haralampiusz (Charłamp) żył w latach 89 – 202. Prawdopodobnie był biskupem Magnezji w Azji Mniejszej i w wieku 113 lat zginął śmiercią męczeńską za panowania cesarza Septymiusza Sewera. Postawiony przed trybunał Święty odważnie przyznał się do wiary w Chrystusa i odmówił złożenia ofiary posągom i fałszywym bożkom. Ze względu na to świadectwo został poddany wyjątkowo okrutnym torturom.
W kościele prawosławnym wspomina się go w czasach epidemii ze względu na słowa, jakie wypowiedział przed śmiercią. Po doprowadzeniu na miejsce egzekucji modlił się: „Panie, daj aby miejsce, gdzie spocznie moje ciało i gdzie będzie czczona moja pamięć, nigdy nie dosięgły ani głód, ani zaraza, ani nieurodzaj”
Św. Charłamp jest patronem Kościoła Wschodniego, proszony jest o uleczenie z różnych chorób, szczególnie z dżumy, cholery i zakaźnych chorób bydła, o bogate plony, o pomoc w czasie głodu oraz o uchronienie od nagłej śmierci.
Imię Haralampiusz jest pochodzenia greckiego (Χαραλαμπος). oznacza "jaśniejący szczęściem".
Wizerunek Świętego w stroju biskupim, stojącego z zamkniętą księgą; nad nim w obłokach Jezus Chrystus. Po bokach - cztery sceny z życia i męczeństwa św. Haralampiusza.
Bordiura (płócienna) - obłożona spłowiałym wyszywanym materiałem dekorowanym motywem geometrycznym.
Tempera na desce, podkład kredowo – gipsowy, srebrzenia.
Napisy objaśniające cyrylicą.
Rosja pocz. XVIII wieku.
wymiary 44,6/35,6/3 cm