Ikona Matka Boża Gornalska

Ikona Matka Boża Gornalska „Pryazhevskaya (Gornalskaya)”

Икона Пресвятой Богородицы "Пряжевская (Горнальская)"

Należy do ikon Maryjnych typu Hodegetria, czyli z języka greckiego: "Wskazująca Drogę". Maryja ukazana jest frontalnie, w półpostaci, na lewym ramieniu trzyma Dzieciątko, dostojnym gestem prawej dłoni wskazując na Nie. Jest to gest prezentacji – wskazania ludziom Syna Bożego jako na Drogę do Ojca. Zbawiciel opiera lewą dłoń na kuli, prawą ręką błogosławi. Głowa Matki Bożej jest pochylona w kierunku Boskiego Dzieciątka. Ikona przedstawia drogocenny strój ikonowy w postaci okrągłych, owalnych i trójkątnych medalionów i sznurów pereł. Nimby tworzą kształt serca, zdobione motywem kamieni. Na wysokości nimbu Bogarodzicy monogram MP OY, co jest skrótem od greckich słów MHTHP OEOY – Matka Boga. Nad nimbem Zbawiciela skrót imienia IC XC.

Historia Ikony sięga przełomu XVII i XVIII wieku, osadnictwa ziem Słobodzkiej Ukrainy, związana jest z klasztorem Św. Mikołaja Bielogorska Gornalskiego. Klasztor ten został założony w 1672 roku w pobliżu miasta Miropolye. Ikona Najświętszej Bogurodzicy Pryazhevskaya (Gornalskaya), jest czczona w północnej części Ukrainy Słobodskiej. Odkrycie Ikony miało miejsce w 1792 r., Ikonopisarz Iwan Biełyń (Ивану Белому) miał sen, że za ikonostasem, który ocalał po zamknięciu klasztoru cerkwi Przemienienia Pańskiego, kryje się ukryta ikona Matki Bożej, którą należy stamtąd wyjąć i odnowić bez dotykania twarzy Matki Bożej i Dzieciątka Jezus. Budząc się i opowiadając swój sen proboszczowi, odkrył ukrytą ikonę za ikonostasem i przeprowadził jego renowację. Co więcej, po renowacji ikony Iwan Biełyń wyzdrowiał z przewlekłej choroby.

Olej, płótno, na desce.

Tył Ikony dwie szpongi.

Polska XX/XXI wiek,

wymiary 46,9/37/3 cm