Ikona Święty Mikołaj z Miry, Cudotwórca

Ikona Święty Mikołaj z Miry, Cudotwórca, 

Św. Mikołaj ur. się w Patarze w 280 r., był biskupem Miry – stolicy Licji, gdzie zmarł m-dzy 345 a 352 r. Na soborze w Nicei ostro przeciwstawił się heretyckiemu biskupowi Ariuszowi, za co został pozbawiony insygniów biskupich i wtrącony do więzienia. W więzieniu ukazał mu się Chrystus i Matka Boża, którzy zwrócili mu wolność i godność biskupią. Słynął dobrymi czynami i licznymi cudami, stąd uzyskał przydomek Cudotwórca. Na Rusi był opiekunem podróżujących, strzegł od pożarów, troszczył się o urodzaje. Świętemu Mikołajowi w folklorze ludowym przypisywano rolę taką jak najważniejszym Świętym, Aniołom, a nawet Archaniołom.

Na wysokości ramion Świętego, w obłokach wyobrażenie Jezusa Chrystusa i Matki Bożej, w całej postaci z biskupimi atrybutami. 

Wizerunek Świętego w półpostaci, frontalnie, z prawą ręką błogosławiącą i lewą trzymającą otwartą Księgę z tekstem w czterech wersach. Na wysokości nimbu napisy objaśniające cyrylica "Святой Николай Чудотворца". 

Basma mosiężna dekorowana ozdobnymi repusowanymi medalionami (ubytki).

Ikona posiada podwójny kovczegh.

Tył Ikony dwie szpongi. 

Na odwrocie liczne napisy cyrylicą. 

Tempera na desce, podkład kredowo - gipsowy. 

Rosja, I poł. XVIII wieku, 

wymiary 32,4/27,4/3,7 cm