Ikona Jezus Chrystus Ukrzyżowany

Ikona Jezus Chrystus Ukrzyżowany, 

W centrum ikony wprawiony został mosiężny Krzyż o trzech belkach, zwany „raspiatje”, stanowiący tło dla mniejszego, nałożonego nań właściwego krucyfiksu. Duży krzyż wraz z przedstawieniem słońca i księżyca na końcach poziomej drugiej belki i murami Jerozolimy na belce dolnej ma symbolizować Wszechświat. Nad górną belką widnieje Mandylion, Obraz Zbawiciela - nie stworzony ręką ludzką (ros. nierukotwornyj) acheiropoietos, poniżej którego dwaj aniołowie z osłoniętymi dłońmi, trzymający szaty Chrystusa, w głębokim pokłonie (proskynesis) adorują Chrystusa. Po bokach włócznia i hizop. Pod górna belką, zwaną „titłem”, dużego krzyża zaczyna się mniejszy krucyfiks. Dolna pozioma belka, tradycyjnie lekko skośna, to podnóżek (suppodaneum), który – wedle popularnej na Wschodzie legendy – w godzinie śmierci Zbawiciela miał się lekko przechylić, wskazując dobremu łotrowi (po prawej stronie Chrystusa) niebo, a drugiemu piekło. Na tej belce znajduje się napis NIKA (Zwycięzca) a poniżej МЛРБ (Miesto lohnoje raj byst- Miejsce kaźni stało się rajem), wskazujący na paschalny wymiar ukrzyżowania. Ukrzyżowany Chrystus jest na nim przedstawiony jako stojący na belce Bóg-Człowiek z rozwartymi w linii prostej ramionami. Pod krzyżem Chrystusa widnieje czaszka Adama, symbolizująca zwycięstwo nad śmiercią. Wszystkie elementy dodatkowo objaśniają umieszczone na krzyżu napisy. Krucyfiks, mosiądz odlew cyzelowany, dekorowany granatową emalią wypełniającą tło, wprawiony w środek deski. Inskrypcje cyrylickie. Po prawej stronie Ukrzyżowanego stoją trzy Marie: Matka Boża, Maria Magdalena i Maria matka Jakuba Mniejszego i Józefa; po lewej stronie – Święty Jan Teolog (apostoł) i setnik Longinus. W górnych narożnikach dwie miniaturowe sceny ukazujące Zdjęcie z Krzyża i Złożenie do Grobu Jezusa Chrystusa. Sceny i Święci opisani cyrylicą w wyznaczonych polach.

Tło i bordiura złocona. Obramienie grawerowane, wielobarwne, zdobione stylizowaną wicią kwiatową, ( zbliżona do techniki zdobniczej Cloisonné ), ujęte niebieskim i czerwonym pasem.

Ikona pełni funkcję stauroteka – relikwiarza Krzyża Świętego. 

Tempera na desce, podkład kredowo – gipsowy, złocenia. 

Tył Ikony dwie szpongi. Na odwrocie liczne napisy ołówkiem, cyrylicą. 

Rosja XIX wiek, 

wymiary 44,5/37,8/2,8 cm