Ikona Jezus Chrystus Pantokrator,
Tego typu przedstawienie wskazuje na Chrystusa jako Władcę i Sędziego Świata (Pantokrator w języku greckim oznacza Wszechwładca, Pan Wszystkiego) oraz obietnicę zbawienia. Jezus Chrystus w nimbie krzyżowym (atrybut ikonograficzny przysługujący jedynie Zbawicielowi, przypominający o jego śmierci na krzyżu. Na nimbie wypisane są greckie litery oznaczające "Jestem Który Jestem" - imię Boga, przynależne też Boskiej naturze Chrystusa oraz skrót imienia IC XC. Zbawiciel z uniesioną prawą dłonią w geście błogosławieństwa. Ułożenie palców nawiązuje do greckiego monogramu Chrystusa: IC XC. Połączone są dwa palce: kciuk z serdecznym. Dzięki temu palce wskazujący i zgięty środkowy przypominają litery IC. Skrzyżowane ukośnie kciuk i serdeczny w zestawie z małym palcem tworzą XC. Ułożenie interpretuje się również jako dwoistości natury Chrystusa: boskiej i ludzkiej oraz Trójcę Świętą. Otwarta Księga, jaką Jezus trzyma w lewej dłoni, nawiązuje do jego misji nauczania.
Szaty w kolorach podkreślających jego majestat, niebieski i czerwony, połączenie to daje nam znak niezwykłej harmonii pomiędzy tym to ziemskie, a tym co niebiańskie.
Tempera na desce, podkład kredowo-gipsowy, złocenia.
Bordiura jednolita ugrowa ujęta błękitnym i czerwonym pasem.
Ikona posiada głęboki kovczegh, dwa wsporniki pogrążone w sztorcach.
Napisy objaśniające cyrylicą.
Rosja pocz. XIX wieku,
wymiary 33,7/28,3/2,8 cm