Ikona czteropolowa,
Kompozycja Ikony podzielona jest na cztery prostokątne kwatery cienką jasną linią, na których przedstawiono kolejno;
Z lewej, u góry w kwaterze dwóch Świętych; Antypas z Pergamonu i Sergiusz z Radoneża.
Po prawej przedstawienie Świętej Trójcy Starego Testamentu. Przedstawienie opiera się na biblijnej opowieści z Księgi Rodzaju o wizycie trzech Aniołów u Abrahama i jego żony Sary, pod dębami Mamre. Aniołowie zapowiedzieli narodziny długo wyczekiwanego przez bezdzietne małżeństwo potomka – Izaaka. W centrum kompozycji przy owalnym stole siedzą trzej aniołowie-pielgrzymi.
Z lewej, u dołu wizerunek Świętego Jerzego, wyobrażenie młodzieńczego rycerza w zbroi i płaszczu, na rumaku, godzącego włócznią w skrzydlatego, wijącego się u jego stóp smoka symbolizującego siły ciemności. Żołnierze męczennicy już od wczesnego chrześcijaństwa odgrywali szczególną rolę w umacnianiu ducha narodu, spośród wielkich męczenników żołnierzy jednym z najpopularniejszych był Święty Jerzy Zwycięzca (Pobiednosiec). Zginął po torturach w 303 r., za panowania cesarza Dioklecjana. Jego imię (z greckiego ‚georgos’) znaczy rolnik, choć bardziej znany jest jako patron rycerstwa i wielkiego księstwa moskiewskiego. W Bizancjum zaliczano go razem z Dymitrem, Prokopem i Teodorem do wielkich Świętych rycerzy. O powszechności kultu Świętego Jerzego świadczą niezliczone kościoły jemu poświęcone. Silny ośrodek wczesnego chrześcijaństwa na Kaukazie- Gruzja swoją nazwę Georgię bierze właśnie od Świętego Jerzego.
Po prawej, w kwaterze trzy wizerunki; Świętej Tatiany, Świętej Matrony i Świętej Nadziei.
Bordiura jednolita oliwkowa, ujęta grubym ciemnym pasem.
W kwaterach u góry napisy objaśniające cyrylicą. Dwa wsporniki pogrążone w sztorcach Ikony, odwrocie z wyżłobieniami dłutem, ryte napisy cyrylicą.
Tempera na desce, podkład kredowo - gipsowy.
Rosja pocz. XIX wieku,
wymiary 31,5/24,7/2,2 cm