Ikona Święty Mikołaj, Cudotwórca - srebro
Św. Mikołaj ur. się w Patarze w 280 r., był biskupem Miry – stolicy Licji, gdzie zmarł m-dzy 345 a 352 r. Na soborze w Nicei ostro przeciwstawił się heretyckiemu biskupowi Ariuszowi, za co został pozbawiony insygniów biskupich i wtrącony do więzienia. W więzieniu ukazał mu się Chrystus i Matka Boża, którzy zwrócili mu wolność i godność biskupią. Słynął dobrymi czynami i licznymi cudami, stąd uzyskał przydomek Cudotwórca. Na Rusi był opiekunem podróżujących, strzegł od pożarów, troszczył się o urodzaje.
Na wysokości nimbu Świętego, w obłokach Jezus Chrystus i Matka Boża.
Wizerunek Świętego w półpostaci, frontalnie, z prawą ręką błogosławiącą i lewą trzymającą otwartą Księgę.
Tempera na desce, podkład kredowo – gipsowy.
Napisy objaśniające cyrylicą „S. MIKOŁ… CZU[DO]TWOR.”
Kompozycja sukienki wykutej w srebrze otacza bordiura z motywami w duchu rokoka: rocaille, akant, oraz geometrycznymi. Nimb repusowany, promienisty, złocony ( z ubytkami ).
Srebro pr. 84; Rosja, Moskwa, 1859 (probierz I. Awdiejew, czynny 1852-1862).
Antip Iwanowicz Kuzmiczew (złotnik czynny od 1856).
Rosja XIX wiek, 1859,
wymiary 35/30/4,5 cm